Parketvloer van Donald Judd

Donald Judd (1928-1994) is een van de belangrijkste minimal artists. Dit zijn vooral Amerikaanse kunstenaars die omstreeks 1965 vormen ontwerpen met eenvoudige industriële materialen zoals onbewerkt ijzerplaat, hout of multiplex. Vaak zijn deze kunstwerken speciaal bedoeld voor een bepaalde ruimte of worden ze zonder poespas neergezet. Ze staan dus niet op sokkels of in vitrines. Ondanks het eenvoudige materiaal zijn de beelden heel aanwezig in een zaal.

Judd begon als schilder, maar profileerde zich vanaf circa 1965 als minimal artist. In zijn werk zocht hij naar een tussenvorm waarin zowel kleur als ook een vrijstaande vorm gecombineerd kon worden. Zijn beelden bestaan uit series eenvoudige geometrische vormen, bijvoorbeeld rechthoekige of vierkante kubussen, die onderling verschillen door de kleuren die hij erop liet aanbrengen. Judd was van mening dat kunst niet “iets moet uitbeelden”, maar dat een werk als zelfstandig object moet kunnen bestaan.

Judd past het principe van verschillende kleuren en geometrische patronen ook toe op de parketvloer van Het Paleis. Het patroon ligt over beide verdiepingen, zoals op de schetsen is te zien. Het is dus niet per zaal ontworpen. Zowel in de lengte als in de breedte heeft hij op een kwart, een derde en de helft strepen over de hele etage laten leggen. Iedere streep heeft een eigen breedte en kleur. In de bijgevoegde schetsen uit januari en maart 1992 is dit schema goed te herkennen. Donald Judd gebruikte hiervoor vijf soorten hout: essen, basralocus, kambala, wengé en merbau.

In de zalen van de Escher-tentoonstelling lijkt het alsof het geometrische patroon compartimenten aanbrengt in de ruimte. Tegelijkertijd voelt dit logisch aan, het parket past op een natuurlijke wijze in deze negentiende-eeuwse zalen: het gaat op in de ruimte.

Donald Judd studeerde kunstgeschiedenis en filosofie. Hij doceerde o.a. aan het Brooklyn Institute of Arts and Sciences in New York en aan Yale. Hij was een belangrijk kunstcriticus die schreef voor gerespecteerde tijdschriften zoals Art News, Arts Magazine en Art International. Hij kreeg in Amerika en Europa grote tentoonstellingen en nam deel aan speciale tijdelijke exposities zoals de Documenta, de Biënnale van Venetië en de beroemde beeldenroute van Münster. In Nederland is zijn werk o.a. te vinden in de collectie van het Kunstmuseum Den Haag. Naast schilderijen en beelden ontwierp hij ook houten meubilair.

Na zijn dood nam de Judd Foundation het beheer over van de woon- en werkgebouwen van Donald Judd in Marfa, Texas en op 101 Spring Street in New York. Om beide locaties te kunnen onderhouden liet de Judd Foundation in 2006 een aantal werken van Judd veilen. Met de opbrengst, 20 miljoen dollar, werd het fonds gefinancierd.