Sietse Bakker is net als M.C. Escher een houtsnijder. Bakker combineert vaak de houtsnede met de linosnede binnen een prent. Hij maakt zijn eigen verf en is een man van het ambacht.
Bakker is sterk geïnspireerd door de Russische avant-garde, met name de combinatie van tekst en beeld. Voor deze tentoonstelling gaat hij de dialoog aan met teksten van de Joods-Russische dichter en essayist Osip Mandelstam over Armenië.
De grafiek van Sietse Bakker is niet modernistisch, maar eigen. Zijn drang om op deze manier thema’s die hem aan het hart liggen letterlijk te verwerken, brengt hem ertoe een beeldtaal te hanteren die ver weg van ons lijkt te zijn. Bakker bewijst het tegendeel. Hij doorbreekt de eenheid van tijd en plaats, een klassieke verworvenheid in de Europese beeldende kunst. Ruimte en tijd bieden plaats aan ieders eigen beleving. Een beweeglijk ruimteconcept waarbij onder boven kan zijn en de voorkant toch de achterkant is.