Waterval

De grote kracht van Escher is dat hij wiskundige concepten en soms vrij abstracte ideeën weet te vertalen naar een spannende visuele vorm. In Waterval begint hij met een onmogelijke driebalk, een vorm die op papier kan bestaan maar in het echt niet. Hij verstopt drie van deze vormen in een herkenbare constructie, een combinatie van een aquaduct en een watermolen. Daarom valt het niet direct op dat het water hier omhoog stroomt.

Op de achtergrond is een heuvelachtig Italiaans landschap te zien en ook gebruikt Escher de zogenaamde ‘broodjesoverkoepelingen’, ronde daken die typerend zijn voor de Italiaanse Amalfikust. De opvallende planten links zijn een uitvergroting van mossen die Escher in het bos bij zijn Nederlandse woonplaats Baarn zag. Door die vermenging van mogelijkheid en onmogelijkheid, van realisme en fantasie en van werkelijkheid en onwerkelijkheid, creëert Escher een prent die je nooit meer vergeet.