Terug 26 mei 2017

Omhulsel

In mei 1954 werkt Escher aan Omhulsel. Hij is geïnspireerd door The Invisible Man, een sciencefictionroman uit 1897 van de Britse auteur H.G. Wells. Daarin is een onzichtbare man slechts zichtbaar door de omhulsels die hem bedekken.

M.C. Escher, Studie I voor Omhulsel, houtgravure, mei 1955

Escher maakt er zelf een vrouw van. Hij zocht een tijd naar de juiste compositie, met echtgenote Jetta als voorbeeld. In 1954 maakt hij eerst een voorstudie om in mei 1955 in twee stappen tot een eindresultaat te komen. Eerst maakt hij een tweede voorstudie die hij voor de eindversie aanvulde met een wolkendek. Het resultaat beschrijft hij zelf als volgt:

“Als de spiraalvormige schil van een vrucht, als een hol, fragmentarisch beeldhouwwerk, zweeft een vrouwenbeeltenis door de ruimte. De dieptewerking wordt versterkt door een naar de gezichtseinder wijkend wolkendek.”*

M.C. Escher, Omhulsel, houtgravure en houtsnede in zwart, bruin, blauwgrijs en grijs, gedrukt van vier blokken, 1955

In Band, een litho van weer een jaar later, voegt hij een man toe, zodat er een paar ontstaat. Daarmee lost hij ook het probleem op dat hem dwars zat bij Omhulsel. In deze prent zijn de losse uiteinden van de zwachtel te zien. Band heeft een strook zonder einde, een kringloop die eeuwig is.