M.C. Escher en Tony de Ridder
Tijdens zijn leven verwierven niet alleen verzamelaars en liefhebbers werk van M.C. Escher; ook vrienden en familie bezaten zijn prenten. Zo ook deze litho Tekenende handen, die uit de nalatenschap komt van Antoinette Schottelius-De Ridder, beter bekend als Tony de Ridder. Recentelijk heeft Escher in Het Paleis dit werk in langdurig bruikleen gekregen en de bijbehorende correspondentie tussen Escher en De Ridder is tot onze grote vreugde geschonken aan het museum.
Tony de Ridder (1886-1971) was dichter en schrijver. Ze bracht een groot deel van haar leven door in het Gelderse Oosterbeek, waar ze de familie Escher leerde kennen. Als dochter van een predikant kreeg ze het christelijke geloof van jongs af aan mee en het zou de kern worden van haar leven. Ze gaf lezingen over het geloof, ze publiceerde erover en trad op als godsdienstlerares. Ook voor M.C. Escher: vanuit de Remonstrantse kerk gaf ze hem catechisatie van zijn zevende tot zijn twaalfde levensjaar. Er is niet veel bekend over de vriendschappelijke band tussen De Ridder en Escher, maar de graficus en de eigenzinnige dichter bleven decennialang met elkaar verbonden. Nog voordat Escher aan zijn opleiding tot graficus begon, maakte hij al zijn eerste linoleumsneden. Eén daarvan is zijn vroege ex libris voor Tony de Ridder, die Escher ontwierp toen hij ongeveer 19 jaar oud was. De initialen van De Ridder vertaalde Escher hier naar ‘Toom dit ros’ (‘Houd dit paard in toom’), waarbij het beeld refereert aan haar achternaam.
De Ridder blijft de jaren daarna op de hoogte van de ontwikkelingen in Eschers leven. Ze ontvangt in 1950 Eschers litho Tekenende handen, die hij aan haar opdroeg met de liefdevolle woorden: ‘Voor Tony de Ridder, met grote toegenegenheid 23-XI-‘50’. Ook in de jaren daarna onderhielden de twee contact. Dit blijkt onder andere uit een brief aan De Ridder uit 1961, waarin Escher zijn wens uit om weer naar Oosterbeek te komen. Zijn volle agenda weerhoudt hem echter om terug te gaan naar de plek waar hij als kind opgroeide. Drie jaar voor zijn overlijden corresponderen ze weer en Escher noteert De Ridders verjaardag in zijn agenda om deze niet te vergeten. Waarschijnlijk is er in de jaren daartussen en daarvoor meer contact geweest, maar bewijzen daarvan ontbreken. Het staat in ieder geval vast dat De Ridder en Escher elkaar niet uit het oog verloren zijn. De Ridder overleed op Eerste Kerstdag 1971, drie maanden later zou Escher haar volgen.
