Deze website gebruikt cookies

Wij maken op deze website gebruik van cookies en vergelijkbare technieken om bezoek te analyseren en om je relevante boodschappen te tonen op social media. Door op 'Alles accepteren' te klikken geef je toestemming voor de plaatsing ervan en het verwerken van op deze wijze verkregen persoonsgegevens, zoals in ons privacy- & cookiestatement wordt vermeld.

Onze privacy- & cookiestatement:

De weg van de meester
19 mei 2018

De weg van de meester

In mei 1937 maakte Escher Metamorphose I, een verhalend werk waarin het kuststadje Atrani langzaam verandert in een grid van kubussen die op hun beurt transformeren tot een stereotyperende afbeelding van een Aziatisch mannetje. Als Atrani in deze prent voor het verleden staat, dan zou je de Aziaat met de hoed als de toekomst kunnen zien. Daarmee wordt de analogie van Eschers leven met dat van een oude martial arts meester interessant.

M.C. Escher, Metamorphose I, houtsnede, gedrukt op twee bladen, mei 1937

M.C. Escher, Metamorphose I, houtsnede, gedrukt op twee bladen, mei 1937

Metamorphose I, (detail)

Metamorphose I, (detail)

Escher begon zijn training als jongeman in de buurt van waar hij woonde. Dan vertrekt hij naar een ver land, Italië in dit geval. Daar studeert en oefent hij en werkt hij heel hard om goed te worden in zijn vak. Als hij terugkeert naar zijn geboorteland is hij een meester. Hij kan dingen die niemand anders kan. In het geval van Escher is dat een ultieme beheersing van de grafische technieken. De vechtkunst was een fenomeen dat juist heel ver van hem af stond. Het grote verschil met een martial arts meester is dat die zijn kunde vaak overbracht door een school te stichten waarin hij leerlingen de fijne kneepjes van kung fu, karate, aikido, etc bijbracht. Escher heeft nooit leerlingen gehad.

Een jonge Bruce Lee met Kung Fu grootmeester Yip Man

Een jonge Bruce Lee met Kung Fu grootmeester Yip Man

De leerling en zijn leraar in de film The 36th Chamber of Shaolin (1978)

De leerling en zijn leraar in de film The 36th Chamber of Shaolin (1978)

Pai Mei, de leraar van The Bride (Uma Thurman) in Kill Bill Vol. 1

Pai Mei, de leraar van The Bride (Uma Thurman) in Kill Bill Vol. 1

David Carradine als Caine in de Amerikaanse televisieserie Kung Fu (1972-1975)

David Carradine als Caine in de Amerikaanse televisieserie Kung Fu (1972-1975)

Erik Kersten

Erik Kersten

Redacteur

Deel:

Meer Escher vandaag

Moederdag 2018

Moederdag 2018

Geen mooiere manier om Moederdag te vieren dan met een foto van een gelukkige moeder. Maurits maakte dit portret van zijn vrouw Jetta en hun eerste zoon George in het voorjaar van 1927. Het paar is net in hun huis aan de Via Alessandro Poerio in Rome getrokken. Op de achtergrond zijn de majolica-tegels te zien die Escher zelf had ontworpen voor de gang en de eetkamer. George (bijnaam 'Jojo') was in de zomer ervoor geboren en na wat omzwervingen langs diverse tijdelijke woningen kon het jonge gezin hier echt thuis komen. Het geluk leidde in december 1928 tot een tweede zoon en in maart 1938 tot een derde.
Bevrijdingsdag met Lucht en water II

Bevrijdingsdag met Lucht en water II

Deze prent van Escher vormt een passende illustratie bij Bevrijdingsdag, de dag waarop we vieren dat de Duitse bezetting in Nederland in 1945 eindelijk voorbij was. Zijn vogels en vissen die zich ontworstelen aan de grip van de vlakvulling zijn een mooie metafoor voor het herwinnen van de vrijheid.
Zelfportret in bolspiegel, 1950

Zelfportret in bolspiegel, 1950

Waarschijnlijk is er geen kunstenaar die zichzelf zo vaak afgebeeld heeft als Rembrandt van Rijn. Van hem zijn circa veertig zelfportretten bekend. Maar Escher had er ook een handje van. Tussen 1917 en 1950 maakte hij er twaalf, waarvan meerdere waarin hij zichzelf in een bolspiegel vastlegde. In de spiegel kijkend geeft hij zijn eigen beeltenis weer, zoals hij zichzelf ziet maar ook zoals hij zichzelf wil zien. Een zelfportret is, net als elk ander werk naar de werkelijkheid, een visie op die werkelijkheid. Zeker bij Escher. De kijker wil de kunstenaar zien, maar moet het doen met de versie die de kunstenaar op dat moment van zichzelf wil presenteren.