Een lange tijd verscholen zelfportret van Rembrandt keert deze week terug naar huis: vanaf dinsdag 29 november hangt het in Escher in Het Paleis, waar het tussen 1850 en 1894 ook al een plek had toen Prins Hendrik, zoon van Koning Willem II, er woonde. Het schilderij is sinds 1898, bijna 125 jaar, niet meer te zien geweest in Nederland en sinds 1967 zelfs niet meer in het openbaar tentoongesteld.
Dit najaar vindt er in Escher in Het Paleis een koninklijke ontmoeting plaats. Tien Haagse kunstenaars gaan in de tentoonstelling Koninklijke ontmoetingen een gesprek aan tussen traditie en experiment, tussen verleden en heden. Escher in Het Paleis heeft de kunstenaars uitgenodigd om nieuw grafisch werk te maken, met als inspiratiebron Paleis Lange Voorhout en zijn voornaamste bewoner, Koningin-Moeder Emma.
Deze zomer kijkt Escher in Het Paleis in de spiegel van M.C. Escher. De wereld van Escher is een gespiegelde wereld: een spel van herhaling en reflectie, kijken en verwonderd worden. Zijn zelfportretten in bolle spiegels tonen de graficus zelf in zo'n alternatieve wereld. De weerkaatsingen in natuurlijke taferelen of van kleine Italiaanse straatjes verraden Eschers liefde voor de mogelijkheden die reflecties brengen. In Escher in Het Paleis ervaar je deze zomer Eschers fascinatie voor spiegelingen. Een fascinatie die ook bij hedendaagse kunstenaars nog steeds leeft.
In Escher in Het Paleis is momenteel een bijzondere selectie van tien portretten van Andy Warhol te zien. Deze iconische Amerikaanse Popartkunstenaar deelde zijn voorliefde voor grafiek met M.C. Escher. De zeefdruktechniek waar Warhol vaak voor koos, gaf hem de mogelijkheid om werk in oplage te maken zodat zijn kunst voor zoveel mogelijk mensen beschikbaar was. Ook Escher koos om deze reden voor de prentkunst: toegankelijkheid is voor beide kunstenaars van groot belang. Daarnaast wordt het werk van beide kunstenaars gekenmerkt door principes als reflectie en herhaling.
In Escher in Het Paleis is de tentoonstelling Kijken met je handen met aanraakbare mode van de Nederlands-Curaçaose ontwerper Michelangelo Winklaar te bekijken en bevoelen. Geïnspireerd door zijn moeder met een visuele beperking heeft Winklaar een experimentele expositie ontwikkeld waarbij hij een breed publiek, inclusief blinden en slechtzienden, een modecollectie ook laat ervaren door middel van tast. Waar een modecollectie in een museum normaal niet aangeraakt mag worden, nodigt Winklaar het publiek juist uit de tastzin te gebruiken.