Deze website gebruikt cookies

Wij maken op deze website gebruik van cookies en vergelijkbare technieken om bezoek te analyseren en om je relevante boodschappen te tonen op social media. Door op 'Alles accepteren' te klikken geef je toestemming voor de plaatsing ervan en het verwerken van op deze wijze verkregen persoonsgegevens, zoals in ons privacy- & cookiestatement wordt vermeld.

Onze privacy- & cookiestatement:

Eerste commerciële stappen
11 november 2017

Eerste commerciële stappen

Eind 1933 begon Escher voorzichtig de mogelijkheden af te tasten om zijn werk toe te passen op commerciële opdrachten. De eerste vorm waar hij aan dacht was het ontwerpen van inpakpapier. Dit hoopte hij te verkopen aan een paar grote warenhuizen: de Bijenkorf, Gerzon, Zingone en Korall. Met hun logo als motief maakte hij een aantal verschillende patronen die op inpakpapier gedrukt zouden kunnen worden. Ook experimenteerde hij met de namen door ze op speelse manieren in elkaar te laten grijpen.

Alleen de Bijenkorf hapte toe en dat papier is ook gemaakt en gebruikt. Op nogal formele wijze vroeg Escher zijn jeugdvriend Bas Kist om wat bestaand pakpapier van een ander warenhuis, Gerzon, te regelen omdat hij niet wist hoe het handelsmerk van dit chique modehuis eruit zag*.

"Tot mijn vreugde gelukte het mij het Bijenkorf-ontwerp te verkoopen. Zulks geeft mij moed en o.a. zou ik graag een soortgelijke puzzle aan de firma Gerzon aanbieden, voor welke ik een geslaagde puzzle in petto heb. Doel deze brief is nu om je te vragen zoo goed te willen zij mij toe te sturen een stukje pakpapier of iets dergelijks, hetgeen Gerzon nu gebruikt, en waarop zijn handelsmerk (als hij dat heeft) voorkomt. Ik meen n.l. dat hij zij naam op reclameprentjes of papieren op affiches meestal doet vergezellen van een merk: een aardbol of een zon (Ger"zon"?) of iets dergelijks. Hopelijk beroof ik je niet van je kostbare tijd met dit verzoek, maar ik stel me voor dat Len of jij wel eens wat bij Gerzon koopen, zoodat je dan meteen gelegenheid zou hebben om aan mijn wensch te voldoen."

Hier zie je de uiteindelijke ontwerpen voor de vier firma's.

M.C. Escher, ontwerp voor pakpapier: de Bijenkorf, houtsnede, september 1933

M.C. Escher, ontwerp voor pakpapier: de Bijenkorf, houtsnede, september 1933

M.C. Escher, ontwerp voor pakpapier: Gerzon, houtsnede in groen, 1933

M.C. Escher, ontwerp voor pakpapier: Gerzon, houtsnede in groen, 1933

M.C. Escher, ontwerp voor pakpapier: Korall, houtsnede, 1933

M.C. Escher, ontwerp voor pakpapier: Korall, houtsnede, 1933

M.C. Escher, ontwerp voor pakpapier: Zingone, houtsnede in bruin, 1933

M.C. Escher, ontwerp voor pakpapier: Zingone, houtsnede in bruin, 1933

Bronvermelding

[*] Wim Hazeu, M.C. Escher, Een biografie, Meulenhoff, 1998, blz. 159

Erik Kersten

Erik Kersten

Redacteur

Deel:

Meer Escher vandaag

Draaikolken

Draaikolken

Begin november 1957 legt Escher de laatste hand aan zijn houtgravure en houtsnede Draaikolken. Hij gebruikte hiervoor een nieuwe druktechniek; hij sneed één blok, dat hij op hetzelfde stuk papier in twee kleuren afdrukte. Twee rijen kop aan staart zwemmende vissen vullen samen de ruimte. De rode rij heeft exact dezelfde vorm als de grijze, maar is 180 graden gedraaid.
Ex-libris Tony de Ridder

Ex-libris Tony de Ridder

Mede onder invloed van zijn vriendschap met Bas Kist ging Mauk Escher zich in 1917-18 steeds meer toeleggen op zijn tekenkunsten. In Bas had hij een gelijke gevonden die net zo veel tekende. Samen gingen ze ook op zoek naar de geheimen van de linoleum- en houtsnede. Tekenen en druktechniek waren voor de twee belangrijker geworden dan school. Mauk stuurde afdrukken van zijn eerste linoleumsneden naar de gerenommeerde schilder, etser en houtsnijder R.N. Roland Holst (1868-1938).
Metamorphose II

Metamorphose II

Terwijl Europa aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog stond, begon Escher in oktober 1939 aan zijn grote 'Metamorphose II' (19,5 x 400 cm). Hij werkte er bijna zes maanden onafgebroken aan. In die maanden schreef hij meerdere brieven aan zijn vriend Hein 's-Gravezande waarin zijn obsessie met de houtsnede duidelijk naar voren kwam. Zo schreef hij gedetailleerd over zijn bedoelingen en werkwijze en hij associeerde vrijelijk over de mogelijke betekenis van de kleuren, de vissen, de bijen, de vogels en de (saraceense?) toren.