Eind 1933 begon Escher voorzichtig de mogelijkheden af te tasten om zijn werk toe te passen op commerciële opdrachten. De eerste vorm waar hij aan dacht was het ontwerpen van inpakpapier. Dit hoopte hij te verkopen aan een paar grote warenhuizen: de Bijenkorf, Gerzon, Zingone en Korall. Met hun logo als motief maakte hij een aantal verschillende patronen die op inpakpapier gedrukt zouden kunnen worden. Ook experimenteerde hij met de namen door ze op speelse manieren in elkaar te laten grijpen.
Alleen de Bijenkorf hapte toe en dat papier is ook gemaakt en gebruikt. Op nogal formele wijze vroeg Escher zijn jeugdvriend Bas Kist om wat bestaand pakpapier van een ander warenhuis, Gerzon, te regelen omdat hij niet wist hoe het handelsmerk van dit chique modehuis eruit zag*.
“Tot mijn vreugde gelukte het mij het Bijenkorf-ontwerp te verkoopen. Zulks geeft mij moed en o.a. zou ik graag een soortgelijke puzzle aan de firma Gerzon aanbieden, voor welke ik een geslaagde puzzle in petto heb. Doel deze brief is nu om je te vragen zoo goed te willen zij mij toe te sturen een stukje pakpapier of iets dergelijks, hetgeen Gerzon nu gebruikt, en waarop zijn handelsmerk (als hij dat heeft) voorkomt. Ik meen n.l. dat hij zij naam op reclameprentjes of papieren op affiches meestal doet vergezellen van een merk: een aardbol of een zon (Ger”zon”?) of iets dergelijks. Hopelijk beroof ik je niet van je kostbare tijd met dit verzoek, maar ik stel me voor dat Len [Bastiaans vrouw] of jij wel eens wat bij Gerzon koopen, zoodat je dan meteen gelegenheid zou hebben om aan mijn wensch te voldoen.”
Hier zie je de uiteindelijke ontwerpen voor de vier firma’s.
Bronvermelding
[*] Wim Hazeu, M.C. Escher, Een biografie, Meulenhoff, 1998, blz. 159