Op 6 september 1919 begon Maurits Escher met zijn lessen in de bouwkunde aan de in 1879 opgerichte School voor Bouwkunde en Sierende Kunsten aan de Dreef in Haarlem. Na een week had hij al een ingrijpende beslissing genomen: hij ging stoppen met bouwkunde en hij zou overgaan op de studie grafische kunsten.
Die beslissing werd vooral ingegeven door de steun van zijn grafische leraar Samuel Jessurun de Mesquita. Die zag het talent van de 21-jarige, die hem die week wat van zijn werk had laten zien. Voor Maurits was het net het zetje dat hij nodig had. Hij was al een tijdje bezig met grafiek maar nu hij ook van studie veranderde, was dit het moment waarin hij definitief voor de kunsten zou kiezen. In deze periode maakte hij dit indringende zelfportret. Maurits kijkt de beschouwer vol aan. Uitdagend, zelfbewust, met een scherpe blik. Alsof hij het vertrouwen in zijn eigen kunnen had gevonden en daarmee zichzelf opnieuw had uitgevonden.
Lees meer over Eschers vroege kunstenaarsstappen in ‘Vingeroefeningen vol belofte’, een verhaal van oud-conservator Dunja Hak, en dit artikel over zijn start in Haarlem in 1919.