Medewerker maandag:
André van Lobenstein

Na zelf tot graficus te zijn opgeleid en een groot deel van zijn leven voor het koningshuis het drukwerk te hebben geleverd, is gebouwbeheerder André van Lobenstein bij Escher in Het Paleis terechtgekomen. Een betere match kun je je bijna niet voorstellen.

Gebouwbeheerder André van Lobenstein

Wat doe je precies bij Escher in Het Paleis?

Mijn naam is André van Lobenstein en ik ben de gebouwbeheerder. Het woord zegt het eigenlijk al: ik beheer het gebouw. Alles wat in het paleis gebeurt, wil ik graag weten. Verbouwingen, veranderingen, wie er in het gebouw aanwezig is. Voor zowel publiek als personeel ben ik het aanspreekpunt. ’s Ochtends ben ik de eerste en ’s avonds ga ik laatste de deur uit. Omdat mensen ook kunnen vergaderen of dineren bij ons, ben ik soms tot in de late uurtjes aanwezig. Gelukkig heeft Escher in Het Paleis twee andere gebouwbeheerders, namelijk Paul en Peter. Dus als ik een keer een late dienst heb, kan ik de volgende dag wel lekker uitslapen.

Hoe ben je bij Escher in Het Paleis terechtgekomen?

Ik heb een groot deel van mijn leven het drukwerk voor het Koninklijk Huis verzorgd. Dan moet je denken aan uitnodigingen, programmaboekjes, kaartjes. Dat ontwierp en drukte ik allemaal. In de tijd dat Juliana koningin was, had ik behoorlijk veel contact met het Koningshuis. Ik was er kind aan huis. Ik heb thuis ook dozen vol met foto’s van die tijd, onder andere met Juliana, de hofdames en Paleis Noordeinde er op. Onder Beatrix is Paleis Noordeinde verbouwd en toen verhuisde ze tijdelijk naar het paleis op Lange Voorhout. Toen ben ik er voor het eerst geweest. Ik had nooit gedacht dat ik zo veel jaren later er zou komen te werken. Nadat ik met pensioen ging als drukker, wat gepaard ging met een mooi afscheidsfeest en zelfs een onderscheiding, verveelde ik me direct. Ik ben niet geschikt om alsmaar thuis te zitten. Dus toen een jaar later de vacature van gebouwbeheerder voorbij kwam dacht ik ‘Dat is iets voor mij!’. Dat was in 2007, en ze moeten me er uiteindelijk echt uit gaan schoppen. Zo leuk vind ik het hier.

Wat is je favoriete kunstwerk van Escher?

Ik vind een aantal werken heel bijzonder, zoals Metamorphose III (1967-1968), dat in het postkantoor op de hoek van mijn drukkerij hing, en Predestinatie (Verkeerde wereld) (1951). Ik heb zelf ook de grafische school gedaan. Daar moesten we werken van Escher tekenen. Daardoor heb ik zijn manier van werken heel goed leren kennen. Ik ben er echt mee opgegroeid. Het meest ben ik echter onder de indruk van Rimpeling (1950). Het is een heel kunstige linoleumsnede. Ik vind het heel knap hoe hij dat heeft gedaan, daar heb ik echt alle respect voor. Het zet je tot nadenken. Escher was natuurlijk een waanzinnig goede graficus, hij beheerste de techniek zo goed. Tegenwoordig beseffen mensen niet altijd even goed hoe hij dat heeft gedaan. Hoe ontzettend moeilijk het is, en hoe veel werk er in zijn prenten is gegaan.

Waar geniet je het meest van in je werk?

Weet je wat het is, tot mijn pensioen had ik enorm stressvol werk. Als jongeman moest ik al met alles helpen in de drukkerij, van vegen tot bezorgen, en daarna werd ik de manager. De belangrijkste, en daarmee soms de meest ingewikkelde, klant was uiteraard het Koningshuis. Daar zat veel druk op en alles moest perfect. Hartstikke terecht natuurlijk, maar daardoor maakte ik af en toe lange en zware dagen. Ik kan daarom extra veel genieten van mijn huidige werk. Weinig stress, er werken alleen maar leuke mensen. De suppoosten zijn heel gezellig. Als de kassière een pauze wil, mag ik even achter de kassa. Het is heel breed. Je hebt met iedereen te maken, van bezoeker tot conservator. Het heet werk, maar voor mij voelt het niet zo. Heerlijk dat ik dit kan en mag doen.

Hoe ziet voor jou een dag in Escher in Het Paleis uit?

Ik ben als eerste aanwezig in het pand, dus ik haal het alarm eraf en doe de lichten aan. Dan start ik alle computers op. Vanaf 9 uur staan de eerste bezoekers al op de stoep, meestal zijn dat groepen kinderen, dus alles in het gebouw moet dan al klaar staan om te draaien. Vanaf 10 uur komen de suppoosten binnen, die krijgen dan eerst instructies en gaan daarna aan de slag. De hele dag door gebeurt er van alles en ben ik met de bezoekers en medewerkers bezig. Als er dingen niet werken of kapotgaan, zoals de touchscreens bijvoorbeeld, zorg ik ervoor dat het weer werkt. Aan het eind van de dag sluit ik alles weer af. Checken of alles in orde is, lichten uit, alarm er op. Tussendoor zijn er natuurlijk ook veranderingen in de museuminrichting, zoals veranderingen van tentoonstellingen. Onze conservator Judith Kadee is een energieke jongedame die veel nieuwe ideeën doorvoert. Ze houdt ons goed bezig. Hoewel deze veranderingen op het moment helaas gedeeltelijk stilliggen. Ik kijk ernaar uit dat we weer open gaan voor het publiek. Een museum zonder bezoekers is toch niet hetzelfde.