Deze website gebruikt cookies

Wij maken op deze website gebruik van cookies en vergelijkbare technieken om bezoek te analyseren en om je relevante boodschappen te tonen op social media. Door op 'Alles accepteren' te klikken geef je toestemming voor de plaatsing ervan en het verwerken van op deze wijze verkregen persoonsgegevens, zoals in ons privacy- & cookiestatement wordt vermeld.

Onze privacy- & cookiestatement:

Bolspiralen
26 september 2020

Bolspiralen

In oktober 1958 maakt Escher een van zijn mooiste, maar ook een van zijn moeilijkste figuren. Hij heeft lang zitten blokken op Bolspiralen, zoekend naar een oplossing voor het driedimensionaal weergeven van de open banden die samen een bol vormen.

M.C. Escher, Bolspiralen, houtsnede in grijs, zwart, geel en roze, gedrukt van vier blokken, oktober 1958

M.C. Escher, Bolspiralen, houtsnede in grijs, zwart, geel en roze, gedrukt van vier blokken, oktober 1958

M.C. Escher, proefdruk Bol (Bolspiralen), houtsnede, oktober 1958

M.C. Escher, proefdruk Bol (Bolspiralen), houtsnede, oktober 1958

Bolspiralen hoort tot een serie prenten waarin Eschers fascinatie voor moeilijke constructies te zien is. Hij ziet het als een enorme uitdaging om complexe, driedimensionale objecten dusdanig te visualiseren dat het oog van de kijker snapt hoe ze in elkaar zitten. Vaak maakt hij ze 'open', zodat er doorkijkjes zijn naar de binnenkant of de achterkant, delen die normaliter voor het oog onzichtbaar zouden zijn. Andere prenten met deze eigenschap zijn Twee snijdende vlakken, Concentrische schillen, Spiralen, Drie snijdende vlakken, Omhulsel, Band, Boloppervlak met vissen, Vier regelmatige lichamen en Knopen. Het zijn uiterst gedetailleerde weergaven van complexe en ook zeer bijzondere vormen. Maar het zijn ook prenten die door velen als atypisch werk van Escher beschouwd worden. Het zijn namelijk geen illusies, de vormen zijn niet onmogelijk. Ze spreken ook meer het intellect aan dan het hart. Toch zijn dit prenten waarin het genie van Escher zich duidelijk manifesteert. Hij visualiseert constructies die weliswaar zouden kunnen bestaan, maar die zonder zijn inspanningen waarschijnlijk nooit tot leven waren gekomen. Hij laat ons iets zien dat we nog nooit gezien hebben.

M.C. Escher, Concentrische schillen (Concentrische ruimtevulling/Regelmatige bolverdeling), houtgravure, mei 1953

M.C. Escher, Concentrische schillen (Concentrische ruimtevulling/Regelmatige bolverdeling), houtgravure, mei 1953

M.C. Escher, Drie snijdende vlakken, houtsnede in groen en zwart, gedrukt van twee blokken, juni 1954

M.C. Escher, Drie snijdende vlakken, houtsnede in groen en zwart, gedrukt van twee blokken, juni 1954

Bolspiralen is niet alleen complex door de vorm. Escher had vier houtblokken nodig die exact op elkaar moesten passen om samen het eindresultaat in vier kleuren te vormen. Het eerste houtblok, waarmee hij de proefdruk maakte, vormde ook de basis in grijs voor de prent Boloppervlak met vissen. Hij had het daarnaast niet alleen moeilijk met de prent zelf, ook op persoonlijk gebied had hij het zwaar. Zijn zoon George en diens vrouw Corrie waren kort daarvoor naar Canada geëmigreerd en op 12 oktober 1958 schreef hij ze in een brief:

"De grote zwermen spreeuwen vliegen telkens op uit de toppen van de hoge beuken, zwieren rond en zetten zich weer neer in een andere top. Op deze stille zondagochtend, moeder en Arthur nog niet opgestaan, zie ik ze telkens voorbij zwieren, hoog boven mijn atelierraam. Ze voelen de herfsttrek in zich, ze worden ergens heen geroepen, hun groepsbewustzijn is onrustig.

Het kost mij deze dagen erg veel moeite om mijn lot te aanvaarden als ik aan jullie denk. Daarom heb ik mij in bolspiralen begraven."*

In een volgende brief aan George en Corrie schreef hij, op 25 oktober:

"Sinds jullie weg zijn zit ik voortdurend te blokken op mijn bolspiralenhoutsnede. Na een eerste proefdruk werden mijn hooggespannen verwachtingen - zoals steeds - danig teleurgesteld. Thans ga ik, een beetje met de wanhoop in het hart, maar weer stug door, om althans een resultaat te bereiken dat er mee door kan."**

Kort daarop was de prent klaar, maar hij was niet tevreden, iets dat hem wel vaker overkwam. De perfectionist in hem zag steeds hoe het nog beter had gekund.

M.C. Escher, Boloppervlak met vissen, houtsnede in grijs, goud en roodbruin, gedrukt van drie blokken, juli 1958

M.C. Escher, Boloppervlak met vissen, houtsnede in grijs, goud en roodbruin, gedrukt van drie blokken, juli 1958

M.C. Escher, Knopen, houtsnede in zwart, groen en bruin, gedrukt van drie blokken, augustus 1965

M.C. Escher, Knopen, houtsnede in zwart, groen en bruin, gedrukt van drie blokken, augustus 1965

Zelf beperkt hij zich tot een nuchtere beschrijving van de prent ***:

"Evenals in no. 17 (Boloppervlak met vissen) is ook hier een bol aangegeven door een netwerk van lengte- en breedtecirkels. Over het boloppervlak wentelen vier spiralen, oneindig smal aan de polen en het breedst aan de evenaar. Hun gele buitenkant is voor de helft zichtbaar. Door open banen tussen hen in zijn zij, rood van binnen, te volgen tot aan de tegenpool."

Wie wat langer naar deze prent kijkt, ziet de bol voor zijn ogen draaien. Net als de draaiende rood-wit-blauwe spiralen die kappers vroeger aan de buitenmuur van hun zaak bevestigden. Bolspiralen is vooral een getuigenis van Eschers ongelooflijke beheersing van de techniek en van zijn volhardendheid om een complexe vorm tot leven te laten komen.

Hoewel de Bolspiralen van Escher uniek zijn, is het concept 'spiralen' dat zeker niet. Het is zelfs een zeer veel voorkomende vorm, zowel in de natuur als in de cultuur. Denk aan een slakkenhuis of aan de vorm van sterrenstelsels. Schil een appel of een sinaasappel en zie hoe de schil als een spiraal om de bolvormige vrucht zit. Ook in de wiskunde en architectuur is het een vaak terugkerende vorm. Het dichtst bij Escher komen echter de zeevarenden. Als een schip over de oceaan vaart, dan is de kortste route tussen A en B een kromme lijn. De lijn van tussen de twee polen komt overeen met de lijnen op Bolspiralen. In navigatie heet dat een loxodroom, een kromme over het aardoppervlak waarlangs de koers gelijk blijft.

Wenteltrap in de Sagrada Família, Antoni Gaudi. Foto: Wenchao Wang, CC BY 3.0

Wenteltrap in de Sagrada Família, Antoni Gaudi. Foto: Wenchao Wang, CC BY 3.0

Nautilus Schelp. Foto: Jitze Couperus, CC BY 2.0

Nautilus Schelp. Foto: Jitze Couperus, CC BY 2.0

Bronvermelding

[*] J.W. Vermeulen, Maurits C. Escher, een eigenzinnig talent, Kok Lira, 1995, blz. 151-152

[**] Wim Hazeu, M.C. Escher, Een biografie, Meulenhoff, 1998, blz. 404

[***] De heruitgave uit 2006 door Taschen GMBH van M.C. Escher Grafiek en Tekeningen; ingeleid en toegelicht door de graficus; indertijd uitgegeven door Koninklijke uitgeverij J.J.Tijl NV, Zwolle 1959, blz. 12.

Erik Kersten

Erik Kersten

Redacteur

Deel:

Meer Escher vandaag

Regelmatige vlakverdeling bij stichting De Roos

Regelmatige vlakverdeling bij stichting De Roos

M.C. Escher deed het in 1921, 1931 en 1932: het maken van illustraties bij teksten van anderen. Maar na respectievelijk Flor de Pascua, XXIV Emblemata en De vreeselijke avonturen van Scholastica was hij er klaar mee. Hij wilde niet meer geassocieerd worden met het vak boekillustratie. Wanneer de bibliofiele stichting De Roos hem in 1956 vraagt om een verhaal van Belcampo te illustreren, reageert hij dan ook principieel. Hij schrijft een brief aan de secretaris van stichting De Roos, Ir. C.J. (Karel) Asselbergs.* Hierin zegt hij dat hij geen illustrator-van-nature is en dat hij illustreren beschouwt als puur tijdverlies. Hij ziet het als een plicht vooral zijn eigen persoonlijke gedachten in beeld te brengen. Hij stelt voor zelf een boek voor De Roos te maken met daarin ‘woordillustraties’ bij zijn eigen prenten.
Een huisje in de lava

Een huisje in de lava

Hedenmorgen vroeg op en in gezelschap van de 3 Duitschers Stern naar Giarre per trein, om er dezelfde lavastroom (van 1928) te zien die ik reeds 3 jaar geleden zag en teekende. Ik vind er een bijzonder typisch onderwerp: een huis met een mooie palm erachter, gespaard door de hevige lava-verwoesting en geheel door zwarte lava omringd.
Dit schreef Escher op 4 mei 1936 in zijn reisdagboek over zijn reis rond en op de Middellandse zee. Het huis, onderwerp van een tekening en in augustus van een litho, was (bijna) ten prooi gevallen aan een machtige tegenstander: de Etna.
(Twee) Dorische zuilen

(Twee) Dorische zuilen

Een van de meest wonderlijke prenten van M.C. Escher is (Twee) Dorische zuilen. Een houtgravure in drie kleuren die hij maakte in augustus 1945. Vlak na de bevrijding dus. Het was na Balkon de tweede nieuwe prent die Escher fabriceerde na de euforische dagen van mei dat jaar.