David Umemoto over M.C. Escher

'Ongeveer 17-18 jaar geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met Eschers werk. Met een team van architecten en ontwerpers werkten we voor Cirque du Soleil aan nieuwe concepten voor entertainmentprojecten. Het idee was om een plek te creëren met unieke architectuur waar de bezoeker ‘door de spiegel’ heen zou kunnen gaan. Een meeslepende ervaring die voor je gevoel alleen in een andere wereld kan gebeuren. Dit was voor virtual reality en alle technische trucs die we nu tot onze beschikking hebben, dus het zou allemaal een integraal onderdeel van de architectuur zelf zijn. Uiteraard was Escher een van de belangrijkste inspiratiebronnen.'

'Recentelijk heb ik Giovanni Battista Piranesi (1720-1778) en Giorgio de Chirico (1888-1978) toegevoegd aan mijn lijstje van inspiratiebronnen. Ik denk dat een belangrijke verbindende factor van het werk van Escher, Piranesi en de Chirico is dat ze de ruimte naar hun hand kunnen zetten in abstracte of onmogelijke architectuurvormen, iets wat mij zeer inspireert. Architectuur is erg aanwezig in hun werk, net als in het mijne.'

'Mijn proces van het maken van kunst is ritmisch en intuïtief. Wanneer ik begin aan een nieuwe sculptuur heb ik een basisidee van wat het moet worden, maar meestal eindigt het totaal anders dan mijn oorspronkelijke gedachte. Ik denk dat Eschers invloed al lange tijd sluimerend aanwezig is in mijn onderbewustzijn. Grotendeels vergeet ik die aanwezigheid, maar toch blijft het van tijd tot tijd zichtbaar in mijn werk zonder dat ik er aan denk.'