Sint-Niklaaskerk in Gent
De zomermaanden van 1934 brachten Maurits, Jetta en hun twee zoons door in het ‘kunstenaarsdorp’ Sint-Idesbaldus.* Het plaatsje herbergt meerdere musea, waaronder dat van de wereldberoemde surrealistische schilder Paul Delvaux. Escher had er een huis gehuurd, samen met zijn broer Eddy en schoonzus Irma. Tijdens deze vakantie in België gingen Escher en Jetta ook naar de steden Gent, Brugge en Doornik. Van de kathedralen van Gent en Doornik maakte Escher nog diezelfde vakantie een houtsnede.
De stad Gent wordt gekenmerkt door drie dicht bij elkaar gelegen Middeleeuwse kerktorens. Naast die van de Sint-Niklaaskerk stijgen ook die van de Sint-Baafskathedraal en het Belfort boven de stad uit. Verwarrend is dat Eschers houtsnede in de catalogus van zijn werken Sint Bavo heet. Maar het is dus niet de Sint Baafskathedraal, de toeristische trekpleister met daarin De aanbidding van het Lam Gods (1430-1432) van Jan van Eyck. De Sint-Niklaaskerk is gewijd aan Nicolaas van Myra en heeft een kenmerkende vieringtoren, een kerktoren midden op de kruising van de kerk. Escher beeldt de kerk af vanuit het westen, op de achtergrond is de 14e eeuwse toren van het Belfort te zien.
In zijn houtsnede overheerst het zwart, met kleine nuances van licht om de ronding van de torens of de randen van het dak te duiden. Ook de lucht is donker, alsof er elk moment een onweersbui los kan barsten. Het is een flink contrast met de kort daarna gemaakte houtsnede van de kathedraal van Doornik.
De vakantie bleek een succes, want na twee jaar Zwitserland zou het gezin in de zomer van 1937 naar Ukkel (agglomeratie van Brussel) verhuizen.
Bronvermelding
[*] Wim Hazeu, M.C. Escher, Een biografie, Meulenhoff, 1998, blz. 168-169