Prentententoonstelling

In Prentententoonstelling is een aantal werken uit Eschers oeuvre tentoongesteld in een galerij. Links bekijkt een aandachtige bezoeker de prent Senglea, Malta. Toch blijft het niet alleen bij kijken: de bezoeker staat zelf ook op de prent afgebeeld. Hij kijkt, maar wordt tegelijkertijd ook bekeken. Met een draaikolkbeweging laat Escher de gebouwen overvloeien, waardoor de daken van de stad ook de galerij overkappen. Op die manier wordt de prentengalerij samen met de prent van het Maltese stadje onderdeel van één wereld.

Prentententoonstelling is een goed voorbeeld van Eschers intuïtie voor wiskunde. Hoewel hij maar weinig theoretische kennis bezit van het vak, kan hij toch veel mathematische concepten perfect uitbeelden. Zo toont hij hier een zogenaamd Riemannoppervlak, een wiskundig figuur waarin oneindigheid gevisualiseerd wordt. Hij doet dat echter onbewust en wordt door twee professoren later daarop gewezen. Al puzzelend komt hij tot zijn vorm. Daarmee komt hij heel ver, maar het centrum van de prent heeft hij uiteindelijk niet ingevuld. De prent, en met name het centrum, heeft wiskundigen lang bezig gehouden. In 2002 lukt het een team van Leidse en Californische wetenschappers om dat centrum alsnog af te maken.