Hier haken we in op data uit het leven en werk van M.C. Escher, kriskras door de tijd maar toch actueel. Geniet het hele jaar door van achtergrondverhalen, anekdotes en weetjes over deze fascinerende kunstenaar.
Zomer! Het is de langste dag van het jaar. Escher in Het Paleis wenst iedereen prachtige weken toe met veel zon en ontspanning. Maurits Escher zelf geeft het goede voorbeeld.
In juni 1931 was hij met zijn gezin in het Zwitserse Steckborn. Daar woonden Jetta's zus Nina en haar man Oskar Schibler, bij wie ze vaak hun zomervakanties doorbrachten. Het huis van de Schiblers lag aan het meer van Konstanz. Op deze pagina uit zijn eigen fotoalbums zien we Maurits met zijn zonen in de kano op het meer, genietend van de zomerzon en de heerlijke Zwitserse berglucht.
Vaderdag! Maurits Cornelis Escher was een kunstenaar maar hij was ook echtgenoot en vader. Uit zijn huwelijk met Jetta werden drie zonen geboren: George Arnold (23 juli 1926), Arthur Eduard (8 december 1928) en Jan Christoffel (6 maart 1938). Op de foto zien we hem ontspannen met oudste zoon George (die dan net twee is), samen in een strandstoel in de tuin.
Vandaag is Eschers geboortedag! Op 17 juni 1898 om 7.15 werd Maurits Cornelis Escher geboren in het kapitale huis van zijn ouders in Leeuwarden, in wat nu Keramiekmuseum Princessehof is. Niet dat hij zelf zoveel had met verjaardagen. Hij vond altijd dat het leven veel te kort duurde om alles te maken wat hij wilde maken.
Op 16 juni 1924 trouwt Maurits Escher met Jetta Umiker in de Italiaanse kustplaats Viareggio. Deze oudste dochter van de Zwitserse zakenman Arturo Umiker en de Italiaanse Enrichetta Cataneo was een ingetogen meisje dat hij ruim een jaar eerder in Ravello had leren kennen. Maurits was gefascineerd door de melancholische en ziekelijke Jetta. Hij dacht dat ze ongelukkig was en de verliefde jongeman hoopte haar gelukkig te maken. Niet direct door met haar te trouwens, overigens.
George Arnold Escher was 96 jaar oud toen hij op 14 juni 1939 overleed. Dat zijn dood nabij was, was dan ook geen verrassing voor zoon Maurits. Toch voelde het overlijden van zijn vader als een schok. Maurits was de laatste van vijf zonen (twee daarvan uit een eerder huwelijk) van vader Escher.
In mei 1933 maakte Escher een tocht over Corsica met zijn vrienden Giuseppe Haas-Triverio en Roberto Schiess. Op het toen nog woeste en onhergbergzame Corsica woonden destijds nog geen honderdvijftigduizend mensen. In een kleine vijf weken trokken de vrienden het eiland over. Te voet, per rijtuig en per bus*. Van het middeleeuwse stadje Nonza maakte Escher in de winter daarop een litho.
Op 6 juni 1935 ontvangt vader Escher een brief van zijn zoon waarin die meldt dat een rijke architect 10 prenten van hem heeft gekocht voor 900 lire. Daarvan kan hij bijna de kosten van de reis naar Sicilië betalen, die hij op dat moment maakt. Het is een hoogtepunt in wat voor Escher financieel gezien een rampjaar zou worden. Welke prenten Escher destijds aan de architect heeft verkocht, is niet bekend. Amalfitaanse kust, uit november 1934, is zeker een goede optie.
Op 31 mei 1919 werd Maurits Escher afgekeurd voor militaire dienst. Daarmee werd zijn plan om de HBS af te ronden, gedwarsboomd. Omdat hij gezakt was voor zijn eindexamen en dienstplichtigen alleen voor de onvoldoende vakken herexamen hoefden te doen, kon hij op die manier alsnog zijn diploma halen. Tijdens zijn diensttijd zou hij dan al in Delft met zijn studie voor bouwkundig ingenieur kunnen beginnen. Maar door zijn afwijzing zou hij nooit examens in Delft af kunnen leggen.
In mei 1954 werkt Escher aan Omhulsel. Hij is geïnspireerd door The Invisible Man, een sciencefictionroman uit 1897 van de Britse auteur H.G. Wells. Daarin is een onzichtbare man slechts zichtbaar door de omhulsels die hem bedekken. Escher maakt er zelf een vrouw van. Hij zocht een tijd naar de juiste compositie, met echtgenote Jetta als voorbeeld. In 1954 maakt hij eerst twee voorstudies om in mei 1955 tot een eindresultaat te komen.
Ontmoeting, van mei 1944, en Reptielen zijn de bekendere werken die Escher tijdens de oorlog heeft gemaakt. Hij beschrijft Ontmoeting zo:
'Uit de grijze wanden van een achterwand ontwikkelt zich een gecompliceerd patroon van witte en zwarte mensfiguurtjes. Aangezien mensen die willen leven op z'n minst een vloer nodig hebben om op te lopen, werd er een voor hen ontworpen, met een cirkelvormig gat in het midden opdat nog zoveel mogelijk van de achterwand zichtbaar blijft. Daardoor zijn zij tevens gedwongen om in een kring te lopen en elkaar op de voorgrond te ontmoeten: een witte optimist en een zwarte pessimist die elkaar de hand reiken.'